W ubiegłą niedzielę w wigilię Uroczystości Wniebowzięcia NMP, w podwiedeńskim klasztorze cysterskim Heiligenkreuz, nasz parafianin Robert Kaliciak otrzymał habit cysterski. Przyjął zakonne imię brat Fidelis i rozpoczął roczny nowicjat zakonny. Cieszymy się bardzo bratem Fidelisem i pragniemy modlić się, aby wytrwał w powołaniu zakonnym.

Początki Zakonu Cystersów związane są z osobą Roberta, dziś cieszącego się chwałą świętych. Robert wraz ze swoimi osiemnastoma współbraćmi, ze względu na nieprzestrzeganie reguły św. Benedykta opuścił klasztor benedyktyński w Molesmes. W klasztorze tym Robert był opatem. W miejscowości Cîteaux (łac. Cistercium) założył on w roku 1098 pierwszy klasztor cysterski. Jednak opatem był tam bardzo krótko. Na polecenie papieża powrócił do swojego macierzystego klasztoru w Molesmes. Jego następcy, 
dzisiaj również święci, Alberyk i Stefan, kontynuowali dzieło swego poprzednika. Położyli oni fundamenty duchowości i prawa zakonnego. Zmienili stój zakonny, który początkowo był przejęty od benedyktynów. Czarna tunika została zamieniona na białą z czarnym szkaplerzem i pasem. Dlatego cystersi nazywani są białymi mnichami. To Alberykowi udało się zatwierdzić w Rzymie nowy zakon w roku 11oo. Stało się to za pontyfikatu papieża Paschalisa II. Stefan natomiast napisał „Kartę 
miłości” (łac. Carta caritatis), w której znajdują się regulacje prawne zakonu. Pierwsi opaci nakreślili także ramy życia zakonnego. Klasztory budowano przy zbiornikach wodnych, rzekach, na terenach podmokłych. Dlatego jedna z hipotez dotyczących powstania nazwy zakonu, głosi że pochodzi ona od łacińskiego słowa cisterna, które oznacza zbiornik wodny. Jeśli chodzi o utrzymanie, zakonnicy mieli "żyć z pracy rąk własnych". Praca i modlitwa były bowiem głównym zawołaniem 
cysterskim. Łacińskie "ora et labora" zawsze powinny wzajemnie się uzupełniać. Cystersi zajmowali się głównie pracą na roli. Z tego też tytułu wprowadzali nowe techniki jej uprawy. Dzięki nim następował szybki rozwój wsi. Klasztory bowiem wznoszono nie w miastach, ale poza nimi. Zakonnicy prowadzili młyny, winnice, zajmowali się hodowlą ryb, a także zielarstwem. Pierwszy klasztor dał początek czterem innym: La Ferté, Pontigny, Clairvaux i Morimond, a te z kolei dały istnienie 
klasztorom Europy, a później całego świata.

Historia zakonu cysterskiego mocno związana jest także z postacią św. Bernarda z Clairvaux, który wstąpił do klasztoru wraz z kilkudziesięcioma towarzyszami, pośród których znaleźli się jego kuzyni i przyjaciele. Życie zakonne wybrał również, gdy owdowiał, ojciec świętego. Te liczne powołania uratowały klasztor spustoszony przez niezdrowy klimat i brak powołań. Za życia i działalności św. Bernarda powstało ponad trzysta klasztorów cysterskich w całej Europie. Siostra Bernarda, Humbelina, 
założyła w 1125 roku żeńską gałąź zakonu – cysterki. Siostry pracowały kiedyś również na ziemiach polskich, m.in. w Trzebnicy. Dzisiaj niestety nie ma ich na terenie Polski, ale posługują w klasztorach rozsianych po całym świecie.

Przez cały okres swojego istnienia zakon dał Kościołowi powszechnemu ponad ośmiuset świętych i błogosławionych, trzech papieży, sześciu kardynałów i około sześciuset biskupów.

Zakon Stift Heiligenkreuz (Świętego Krzyża) jest drugim najstarszym zakonem cystersów na świecie.

Heiligenkreuz leży w sercu Lasu Wiedeńskiego (Wienerwald), oddalonego od Wiednia tylko o 15 km. Prawie 900-letnie opactwo cystersów założone zostało w roku 1133 przez św.murgrabiego Leopolda III , z linii Babenbergów ; syn jego , Otto, wstąpił do klasztoru cystersów Morimond ,podczas swoich studiów we Francji.

Cystersi byli wtedy nowym, założonym w r.1098,ruchem reformatorskim Benedyktynów i cieszyli się wieloma powołaniami ze wszystkich warstw społecznych. Otto, później biskup miasta Freising, przekonał swojego ojca do założenia klasztoru cystersów tak , że już 11 września 1133 roku 12 mnichów z Morimondu mogło praktykować klasztorne życie w rytmie modlitwy i pracy (Ora et labora).

Heiligenkreuz jest dzisiaj jedynym klasztorem cystersów, który istnieje nieprzerwanie od chwili założenia. Wnuk Leopolda III , książe Leopold V. podarował klasztorowi w r.1188 fragment z drewnianego krzyża Chrystusa , o dł.23,5 cm; ta wielka relikwia czczona jest do dzisiaj.

Heiligenkreuz, w 9 wieku swojego istnienia pozostaje ze wszech miar , żywotnym klasztorem. Konwent składa się z wielu młodych braci a cystersi klasztoru , w liczbie ok.70,pracują jako księża i duchowni oraz prowadzą własną , powstałą w r.1802 , Wyższą Szkołę Filozoficzno-Teologiczną, kształcącą księży.

W r.1988 klasztor Heiligenkreuz założył w Bochum (Niemcy: Zagłębie Ruhr-y) nowy klasztor pod nazwą Stiepel.Od roku 2001 kształceni są w Heiligenkreuz młodzi mężczyźni ze Sri Lanki po to , aby również tam założyć klasztor cystersów. Szczególnie chętnie , zg. z wymogami 2-go Soboru Watykańskiego, kultywowane są przez cystersów z Heiligenkreuz – łacińskie modlitwy chóralne. 

Jednak niezwykły talent braci tego zakonu został odkryty dzięki YouTube, za pośrednictwem którego braciszkowie wysłali w ostatniej chwili swoje zgłoszenie na konkurs organizowany przez Universal Classic & Jazz na najlepsze oryginalne wykonanie średniowiecznych chorałów gregoriańskich i mimo ogromnej konkurencji zostali niekwestionowanymi faworytami. Dla słuchaczy na co dzień obcujących z inną muzyką krążek ten jest hipnotyzującym i oczyszczającym przekazem atmosfery klasztoru przynoszącym spokój i ulgę, dla śpiewających mnichów zaś zebrane tu utwory to nie tylko śpiewanie dla śpiewania, lecz ich modlitwa, i jak sami podkreślają - codzienne życie.